Bylica estragon
Artemisia dracunculus L.
Inne nazwy: estragon, bylica draganek, bylica głupich, dragonek
Roślina wieloletnia występująca w środkowej i północnej Rosji, na Syberii oraz na zachodzie Ameryki Północnej. Estragon uprawiany jest w całej Europie, często dziczeje.
W starożytności roślina była mało znana, natomiast w średniowieczu sporządzano z ziela lekarstwo przeciw cholerze.
W lecznictwie ludowym estragon stosowano jako środek regulujący przemianę materii.
Obecnie w ziołolecznictwie ziele estragonu używane jest jako lek przeciwzapalny, przeciwskurczowy w przewlekłych nieżytach żołądka i jelit, jako środek aromatyczno – gorzki poprawiający apetyt, ułatwiający trawienie oraz wchłanianie pokarmów z przewodu pokarmowego. Przeciwdziała nadmiernej fermentacji jelitowej i znalazł zastosowanie jako składnik mieszanek ziołowych o działaniu żółciotwórczym, żółciopędnym i moczopędnym.
Estragon ma duże znaczenie jako pikantna i konserwująca przyprawa. W przemyśle spożywczym używany jest do produkcji octu estragonowego, musztardy, konserw, a w gospodarstwie domowym dodaje się go do potraw mięsnych, pieczeni, sosów, zup, sałatek, marynat, potraw z drobiu i jaj.
Dodany do konserwowanych ogórków nadaje im jędrność. Poprawia smak potraw niewolonych i dlatego zaleca się go w diecie bezsolnej.
