Wilżyna bezbronna
Ononis arvensis L.
Bylina lub półkrzew o nieprzyjemnym zapachu. Występuje w Azji i Europie. W Polsce jest dość pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich. Rośnie na łąkach, miedzach i przydrożach.
Gatunek, podobnie jak i inne gatunki wilżyn występujące w Polsce podlega częściowej ochronie gatunkowej.
Już w starożytności znano moczopędne właściwości wilżyny ciernistej. Stosowano ją w leczeniu chorób nerek i pęcherza moczowego, takich jak na przykład kamica nerkowa i pęcherzowa.
Obecnie preparaty z wilżyny są wykorzystywane z powodzeniem w leczeniu stanów zapalnych nerek i pęcherza moczowego, skąpomoczu, obrzęków, nadciśnienia, przewlekłych chorób skóry, do profilaktyki kamicy moczowej oraz kuracji odtruwających. Z uwagi na to, że zwiększa wydalanie chlorku sodu i metabolitów azotowych warto polecać wilżynę do fitoterapii reumatyzmu i artretyzmu. Wyciągi z wilżyny działają również estrogennie i antyandrogennie, co może zostać wykorzystane w leczeniu przerostu gruczołu krokowego, hiperandrogenizmu oraz trądziku różowatego, pospolitego u kobiet i trądziku sterydowego.
