Dereń biały
Cornus alba L.
Dereń biały (Cornus alba L.) – gatunek krzewu z rodziny dereniowatych. Zasięg obejmuje tereny od wschodniej części Europy po wschodnie krańce Azji (Korea, Mongolia, Chiny).
Roślina ozdobna – stosowana na żywopłoty, może też być uprawiana pojedynczo lub w grupach. W dużych parkach należy sadzić pojedynczo lub w grupach na dużych powierzchniach otwartych łąk i trawników. Jest dekoracyjny również po opadnięciu liści ze względu na jaskrawoczerwone gałęzie. Istnieją też kultywary o bardziej ozdobnych od typowej formy liściach. Owoce sinobiałe lub niebieskawe, dojrzewają od sierpnia do października. Kwiaty zaś żółtawe, w niewielkich, płaskich baldachogronach średnicy 5 cm. Kwitną od maja do czerwca, a następnie powtarza kwitnienie aż do jesieni.
Krzew wysokości do 2-3 m. Rozrasta się szeroko dzięki pokładającym się i zakorzeniającym gałęziom. Na wolnych przestrzeniach i na glebach wilgotnych tworzy z biegiem lat szerokie, gęste kępy. W przypadku najjaśniejszej kory zimowej zachęca się młode pędy poprzez przycinanie do ziemi starszych pędów pod koniec zimy, zanim liście zostaną otwarte.
Kwitnienie Dwukrotne, na początku maja i w sierpniu. W pełnym słońcu ładniej się wybarwia. Jest bardzo odporna na mróz.
