Lobelia rozdęta
Lobelia inflata L.
Inna nazwa zwyczajowa: stroiczka rozdęta.
Roslina pochodząca z Ameryki Północnej.
Lobelia inflata jest jednoroczną lub dwuletnią rośliną zielną dorastającą do wysokości 15-100 cm, z łodygami pokrytymi małymi włoskami. Jego liście mają zwykle około 8 cm długości, są jajowate i ząbkowane. Ma fioletowe kwiaty, które są zabarwione na żółto w środku i zwykle pojawiają się w środku lata i nadal kwitną do jesieni.
Rozmnażanie zwykle odbywa się przez sadzonki lub nasiona. Nasiona wysiewa się w pojemnikach wiosną lub jesienią. Nasiona potrzebują około 2 tygodni do kiełkowania .
Wyciągi z surowca działają podobnie do lobeliny, jednak znacznie słabiej. Lobelina ma zastosowanie jako analeptyk. Początkowo obniża, a następnie podwyższa ciśnienie krwi, zwalnia czynność serca i rozszerza oskrzela. Działa silnie pobudzająco na ośrodek oddechowy (przyspiesza i pogłębia oddech). Działanie lobeliny jest krótkotrwałe gdyż w organizmie jest ona szybko rozkładana. Inną wadą tego alkaloidu jest bliskość dawki terapeutycznej i toksycznej, co stwarza możliwość przedawkowania. Surowiec ma także działanie przeciwastmatyczne.
Niepożądane skutki uboczne mogą powodować pocenie się, nudności, wymioty, biegunkę, drżenie, szybkie bicie serca, splątanie, konwulsje, hipotermię, śpiączkę i ewentualnie śmierć.
