Goździk alpejski
Dianthus alpinus L.
Występuje endemicznie w północno-wschodniej części Alp.
Bylina dorastająca do 5–20 cm wysokości. Tworzy luźne, płaskie poduszki.
Pojedyncze kwiaty, rozwijające się na szczytach pędów. Kielich ma prawie 2 cm długości. Bywa otoczony dwoma lub czterema łuskami podkielichowymi z wyciągniętymi końcami. Płatki są szerokie z drobno ząbkowanymi brzegami, tworzą koronę o średnicy do 2–3 cm. Płatki mają różową barwę, u nasady są purpurowe z białymi kropkami.
Kwitnie od czerwca do września. Występuje na skalistych zboczach, luźnych kamienistych murawach i halach oraz czasem wśród kosodrzewiny. Preferuje wapienne podłoże. Występuje na wysokości od 1800 do 2400 m n.p.m., lecz czasem spotykany jest również w niższych partiach gór. Rośliny są dość krótkowieczne.
Dobrze rozmnaża się z nasion. Wymaga miejsc osłoniętych, wrażliwy jest na silne nasłonecznienie. Zimą szkodzi mu duża wilgotność. Najlepiej rośnie na glebie przepuszczalnej, gliniasto-piaszczystej i wilgotnej w okresie wegetacyjnym.
Najlepiej prezentuje się rosnąc między kamieniami i w szczelinach skalnych.
Gatunek ten znajduje się pod ochroną w krajach alpejskich.
