Goryczka żółta
Gentiana lutea L.
Występuje w górach południowej i środkowej Europy oraz na Kaukazie. Zaliczana jest do gatunków długowiecznych i na jednym miejscu może przeżyć do 50 lat.
W Alpach jest rośliną pospolitą. Posiada bardzo gruby i rozgałęziony korzeń szaro-białej barwy, oraz krótkie, mięsiste kłącze. Zaliczana jest do gatunków długowiecznych i na jednym miejscu może przeżyć do 50 lat.
Surowiec ma początkowo smak słodki, a później palący i gorzki.
Odwar z kłączy i korzeni stosowany jest w zaburzeniach trawiennych, nieżytach żołądka, braku łaknienia, bezkwasowości, zaparciach, wzdęciach, zgadze, biegunkach oraz jako środek stanowiący odtrutkę na jady i trucizny. Zaś przygotowane wino lecznicze z kłączy podaje się (dzieciom i osobom w podeszłym wieku) w stanach wychudzenia, wycieńczenia, niedowagi, w braku apetytu oraz jako środek wzmacniający w rekonwalescencji.
Gorzkie substancje zawarte w korzeniu działają generalnie pobudzająco, choć na pewne osoby mogą podziałać i uspokajająco. Ogólnie wzmacniają cały organizm, dodając mu sił żywotnych, fizycznych i psychicznych.
Wyciągów z goryczki należy unikać w przypadku choroby wrzodowej żołądka oraz w okresie ciąży i karmienia piersią.
