Marzana barwierska, m. farbiarska
Rubia tinctorum L.
Inne nazwy: marzana farbiarska, barwica, czerwone korzenie
Roślina wieloletnia dziko występująca w rejonie Morza Śródziemnego oraz na bliskim i środkowym Wschodzie.
Nazwa rośliny pochodzi od łacińskiego słowa ruber – czerwony co związane jest z czerwonym zabarwieniem kłączy i korzeni; tinctorum – barwnik.
W starożytnym Egipcie, Indiach, Persji, Grecji i Rzymie marzana używana była jako roślina barwierska i lecznicza. Alizaryną pozyskiwaną z marzany barwiono tkaniny na kolor czerwony, brązowy i fioletowy jeszcze w podczas I-ej wojny światowej.
Surowcem zielarskim stosowanym w lecznictwie było kłącze i korzeń marzany. Stosowano go w postaci tabletek Rubinex i pasty Rubializyna do leczenia kamicy nerkowej i kamicy pęcherzyka żółciowego. Ze względu na mutagenne działanie rubiadyny i lucydyny preparaty te wycofano z lecznictwa. Obecnie marzana nie jest stosowana w fitoterapii.
