Klon polny, paklon
Acer campestre L.
Występuje w południowej i środkowej Europie, na Kaukazie i w Azji Mniejszej. W Polsce rozpowszechniony na Pogórzu Karpackim, w dolinie Wisły, na Śląsku Górnym i Dolnym, w Wielkopolsce i Kujawach. Status gatunku na Pomorzu niepewny – prawdopodobnie jest tu tylko zawleczony, podobnie jak na pojedynczych stanowiskach w Polsce północno-wschodnie.
Drzewo wysokości 15 – 20 m. W mniej sprzyjających warunkach glebowych rośnie jako wielopniowy, duży krzew. Na żyznych glebach w lasach łęgowych przekracza 15 m wysokości. Na Kaukazie spotykane są osobniki osiągające wysokość 25 m. Posiada płytki system korzeniowy. Kora na starych pniach szarobrązowa, siatkowato, podłużnie spękana. Gałązki odmiany suberosa wykształcają charakterystyczne listwy korkowe.
Gatunek mało wymagający, odporny na trudne warunki (zapylenie i zanieczyszczenie powietrza), dobrze znosi suszę, odporny na choroby i szkodniki. Rośnie zarówno na stanowiskach słonecznych jak i zacienionych.
Ze względu na wolny wzrost i tworzenie zwartych koron bardzo dobry gatunek do obsadzania wąskich ulic. Od wieków używany na formowane żywopłoty (podobnie jak lipa).
Bardzo twarde, jasne drewno o ładnym rysunku słojów wykorzystuje się w stolarstwie, tokarstwie i na forniry.
