Żywokost lekarski
Symphytum officinale L.
Inne nazwy: żywy gnat, kosztywał
Roślina wieloletnia w Europie, zachodniej Syberii i w Azji Mniejszej, zdziczała w Ameryce Północnej.
Żywokost znany był w medycynie już w starożytności. Stosowany był w krwawieniach górnych dróg oddechowych oraz w postaci okładów na rany, siniaki i złamania. Zalecano go również przy złamaniach kości.
Do niedawna stosowany był głównie zewnętrznie na źle gojące się rany i owrzodzenia szczególnie kończyn dolnych, oparzenia, owrzodzenia itp. Wewnętrznie – przy biegunce, owrzodzeniach przewodu pokarmowego oraz jako środek wykrztuśny w schorzeniach górnych dróg oddechowych.
Obecnie żywokost stosowany jest głównie zewnętrznie.
W Anglii i USA uprawiany jest jako roślina pastewna. Dodatek około 10% sieczki ze świeżego ziela do zwykłej paszy stosowany jest w celu pobudzenia wzrostu młodych zwierząt młodych zwierząt, a suszone liście żywokostu w tej samej proporcji do paszy dla kur, zwiększają ich nośność i wpływają korzystnie na wybarwienie żółtek jaj.
Żywokost jest rośliną miododajną, jego wydajność miodowa określana jest na 100kg z 1ha.
