Różowate
Wiązówka błotna
Filipendula ulmaria (L.) Maxim.
Inne nazwy: tawuła błotna, kropidło błotne, kozia broda, królowa łąk
Bylina rozpowszechniona w Europie i Azji. W lecznictwie stosowany jest kwiat i ziele wiązówki.
Dawniej kwiat wiązówki stosowano jako łagodny środek przeciwzapalny i tamujący krwawienia z przewodu pokarmowego oraz jako środek napotny. Także obecnie w medycynie kwiat wiązówki błotnej zalecany jest jako środek napotny i przeciwzapalny w chorobach przeziębieniowych, przy gorączce, a zwłaszcza przy reumatyzmie. Zewnętrznie odwary stosowane są do pielęgnacji włosów oraz do okładów na trudno gojące się rany i wrzody.
Liście wiązówki używane były w farbiarstwie do barwienia tkanin.
