Widłak goździsty, widłak babimór
Lycopodium clavatum L.
Inne nazwy: Khella, kela egipska, niedźwiedzia łapa, kołtun, babimor, warkocznica, pas świętego Jana, wilcza stopa lub włóczęga.
Roślina jednoroczna występująca w basenie Morza Śródziemnego, w zachodniej Azji, zawleczona do zachodniej i środkowej Europy. Uprawiana jest w krajach o ciepłym klimacie m.in. w Egipcie, Maroku, Tunezji i na Bałkanach. W Polsce można spotkać go najczęściej w górach, a rzadziej na terenach nizinnych na skrajach lasów, torfowiskach i wrzosowiskach.
Widłak stosowany jest w leczeniu artretyzmu, reumatyzmu, zaparć, hemoroidów, chorób narządów płciowych, bólu jąder, zapalenia wątroby, marskości wątroby, nocnych duszności, skurczów mięśni, nadciśnienia i odleżyn. Od lat stosowany w profilaktyce zapalenia pęcherza i w przypadku zapobiegania powstawaniu kamieni na nerkach. W okresie dojrzewania bardzo przydatny na wszelkiego rodzaju wypryski skórne.
Jako roślina lecznicza aminek znany był już w starożytności.
