Wilczomlecz sosnka
Euphorbia cyparissias L.
Rośnie dziko na terenie środkowej i południowej Europy, na Syberii po Bajkał i w Afryce Północnej]. Zawleczony do Ameryki Północnej. W Polsce gatunek pospolity, z wyjątkiem północno-wschodnich krańców kraju.
Bylina, roślina światłolubna, kwitnąca od kwietnia do czerwca. Występuje od niżu po położenia górskie. Rośnie w zbiorowiskach murawowych, leśnych, w zaroślach, na skrajach lasów, na siedliskach ruderalnych. Preferuje gleby suche, piaszczyste, krzemiankowe i bogate w węglan wapnia
Roślina trująca: tak jak inne wilczomlecze zawiera trujące substancje w soku mlecznym. Jest trujący również w paszy dla bydła. Sok zawiera około 2,5% kauczuku, saponiny, kwas galusowy, jabłkowy, olejek eteryczny i olej. Przy doustnym spożyciu powoduje takie objawy zatrucia, jak: ból żołądka, krwawa biegunka, rozszerzenie źrenic, zawroty głowy, zaburzenia pracy serca, zapalenie nerek, a przy większych dawkach utrata przytomności i śmierć w ciągu 1-3 dni. Sok mleczny działa drażniąco na skórę, a szczególnie błony śluzowe; powoduje powstawanie pęcherzy, a w oku zapalenie spojówki i rogówki.
Dawniej sok wilczomlecza sosnki stosowany był w medycynie ludowej zewnętrznie jako lek na brodawki,kurzajki, piegi oraz wypadanie włosów, nieumiejętne jego stosowanie niejednokrotnie prowadziło jednak do zatruć. Wykorzystywany jest też w homeopatii.
