Cebula zwyczajna
Allium cepa L.
Inne nazwy: cebula ogrodowa, cebula zwyczajna, dymka, skulibaba.
Czy wiesz, że… niegdyś, po zbiorach cebuli, sprawdzano ile warstw łupiny okrywa warzywo. Wierzono, że w im więcej warstw „ubrała się” cebula, tym sroższa będzie zima. |
Jej prawdziwa nazwa botaniczna, to czosnek cebula. Była spożywana już w starożytności na terenach Egiptu, Grecji i Rzymu.
W uprawie jest rośliną jednoroczną, jednak pozostawiona w glebie, na drugi rok wypuszcza kwiatostan mogący pełnić funkcję ozdobną.
Cebula zawiera dużo błonnika, jest bogata w witaminę C, witaminę A, E, witaminy z grupy B, a także znaczną ilości soli mineralnych – cynku, fosforu, krzemu, magnezu, miedzi, manganu, selenu, siarki, wapnia i żelaza.
Zastosowanie:
⇒ Dzięki zawartości substancji bakteriobójczych oraz znacznych ilości witaminy C może wspomagać organizm podczas okresów zmniejszonej odporności i większej podatności na infekcje.
⇒ Jest bogactwem błonnika, który stymuluje pracę układu pokarmowego i sprzyja odchudzaniu.
⇒ Stosowana jest jako środek łagodzący tzw. kaca, a także wspomagający leczenie wrzodów oraz zmniejszający blizny i rozstępy.
⇒ Cebula (surowa, jaki i gotowana) wykazuje działanie przeciwzakrzepowe – zapobiega zlepianiu się płytek krwi i ułatwia rozpuszczanie powstałych już zakrzepów. Z tego powodu nazywa się ją często warzywem „oczyszczającym krew".
⇒ Glukokinina (hormon roślinny) obecna w cebuli zmniejsza ryzyko pojawienia się cukrzycy - surowa cebula obniża poziom cukru we krwi.
W postaci surowej nie jest wskazana dla osób cierpiących na ostre dolegliwości wątroby lub woreczka żółciowego.