Jeżówka purpurowa
Echinacea purpurea Moench.
| Czy wiesz, że... roślina o charakterystycznym, kolczastym środku podobnym do nastroszonego jeża. Stąd nazwa rośliny: „echinos", po grecku oznacza „jeż". |
Pochodzi z Ameryki Północnej. Można spotkać ją w suchych lasach i nad piaszczystymi brzegami wód. Z solidnej łodygi wyrastają wrzecionowate liście zwieńczone purpurowym kwiatem o charakterystycznym, sztywnym, kolczastym środku.
Surowcem zielarskim jest cała roślina, najczęściej pozyskuje się ziele rośliny w fazie kwitnienia. W lecznictwie stosuje się ziele, korzeń, świeży sok oraz intrakty (preparaty ziołowe na bazie alkoholu).
W zielu jeżówki purpurowej znaleźć można alkamidy, pochodne kwasu kawowego, jak np. kwas cykoriowy, poliiny, inulinę, heteropolisacharydy oraz białka bogate w arabinogalaktany.
Zstosowanie:
⇒ Najbardziej cenione jest jej działanie immunostymulujące, tj. wzmacniające odporność - kuracje z zastosowaniem jeżówki wpierają funkcjonowanie układu immunologicznego poprzez nasilanie procesu fagocytozy, pobudzanie leukocytów do wydzielania substancji przeciwwirusowych. Stosowanie jeżówki zwiększa również odporność zarówno na zakażenia wirusowe, jak i bakteryjne w związku z występowaniem w roślinie pochodnych kwasu kawowego, polisacharydów i lipofilnych alkamidów.
⇒ Jeżówka polecana jest profilaktycznie w stanach nawracających infekcji górnych dróg oddechowych oraz w okresach wzmożonych zachorowań na choroby przeziębieniowe.
⇒ Pobudza też wydzielanie soku żołądkowego i trzustkowego, przyspiesza metabolizm i procesy regeneracyjne. Zaleca się ją w schorzeniach przewodu pokarmowego, nawracających infekcjach dróg moczowych i pęcherza, stanach zapalnych dróg żółciowych, zapaleniu stawów. Pomocna bywa przy zapaleniu oskrzeli i ucha środkowego.
⇒ Zewnętrznie stosuje się ją do leczenia ran, owrzodzeń, oparzeń, odleżyn, żylaków. A także uporczywych egzem, łuszczycy, ospy, półpaśca, różyczki i chorób grzybiczych. Łagodzi stany zapalne pochwy.
UWAGA: Ze względu na silne pobudzanie układu odpornościowego preparatów z jeżówki nie powinny przyjmować osoby po przeszczepach (ryzyko ich odrzucenia), stosujące leki immunosupresyjne i glikokortykosteroidy, cierpiące na choroby autoimmunologiczne (przebiegające z procesami autoagresji), np. układowy toczeń rumieniowy, stwardnienie rozsiane. Przeciwwskazaniem jest gruźlica, białaczka, leukocytoza, choroby wątroby. Preparaty z jeżówki nie są wskazane również dla kobiet w ciąży, karmiących piersią oraz dzieci do lat 4.
