Stewia
Stevia rebaudina
Rośliny te występują w Ameryce Południowej i Ameryce Środkowej sięgając na północy po Meksyk i Stany Zjednoczone.
Do rodzaju należą rośliny jednoroczne, byliny, półkrzewy i krzewy osiągające zwykle wysokości około 1 metra wysokości. Pęd jest wzniesiony i zwykle rozgałęziony. Liście ułożone w większości naprzeciwlegle lub skrętolegle, ogonkowe lub siedzące o 2-3 cm długości.
Ta niepozorna roślina to bogaty asortyment cennych minerałów i mikroelementów: wapnia, potasu, magnezu, żelaza, chromu, manganu, selenu, krzemu, kobaltu, cynku, szeregu witamin z grupy B, witaminy C oraz beta-karotenu.
W medycynie ludowej Paragwaju stewia jest stosowana przy chorobach serca, układu krążenia, bólach żołądka, nadkwasocie. Potwierdzono też pozytywny wpływ stewii w procesie leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz cukrzycy. Działa antybakteryjnie i przeciwgrzybiczo. Stewia jest wykorzystywana w leczeniu paradontozy oraz próchnicy zębów.
Stewia w przemyśle kosmetycznym jest składnikiem maseczek ujędrniających oraz past dentystycznych. Jako produkt niskokaloryczny jest szeroko stosowana w dietetyce. Rozpowszechniona w uprawie i wykorzystywana jako źródło stewiozydów, do słodzenia potraw i napojów.
