Stokrotka pospolita, s. łąkowa, s. trwała
Bellis perennis L.
Inne nazwy: gęsie pępki, przypołudnik czerwony, stokroć trwała.
| Czy wiesz, że... stokrotki są mrozoodporne i ich kwiaty można dojrzeć na trawnikach, łąkach i rabatkach nawet zimą. |
Stokrotka pospolita jest byliną występującą w Europie i Azji Mniejszej, zawleczoną do Ameryki Północnej oraz Nowej Zelandii. W Polsce jest rośliną pospolitą, rośnie na łąkach, pastwiskach, trawnikach, skwerach, przy rowach i drogach.
Kwitnie przez cały sezon wegetacyjnych, najintensywniej na wiosnę. Jest gatunkiem bardzo odpornym na niskie temperatury.
W lecznictwie ludowym kwiat i liść stokrotki stosowano do hamowania krwawień oraz jako lek przeciwgorączkowy i „czyszczący krew”.
Obecnie stokrotka stosowana jest głównie, jako ozdoba przydomowych rabatek.
Surowcem zielarskim jest kwiat stokrotki pospolitej.
Kwiat stokrotki zawiera: garbniki, gorycze, saponiny, śluzy, olejki eteryczne, sole mineralne.
⇒ Napar z kwiatów stokrotki, tradycyjnie stosowany jest jako środek wykrztuśny oraz wspomagająco w leczeniu przeziębień, kaszlu i kataru.
⇒ Stosowany jest jako środek moczopędny, usprawniający usuwanie z organizmu szkodliwych produktów przemiany materii.
⇒ Napar z kwiatów używa się również do picia przy zapaleniu jelit i biegunce.
⇒ Wyciągi z kwiatu stokrotki wykazują działanie przeciwzapalne i ogólnie wzmacniające.
⇒ Według tradycyjnej literatury zielarskiej, regularne stosowanie naparów poprawia czynność wątroby i nerek.
⇒ Tradycyjnie, w zastosowaniu wewnętrznym, napary stosowano w celu uszczelnienia ścian naczyń włosowatych.
⇒ Zewnętrznie, wyciągi z kwiatów ułatwiają gojenie się ran i zmniejszają obrzęki przy kontuzjach.
⇒ Odwary z kwiatów stosuje się w formie okładów oraz do irygacji, jako środek higieny osobistej oraz łagodzący podrażnienia.
⇒ Zewnętrznie, kwiaty stokrotki stosowane są także do cery problematycznej, w trądziku, egzemie i zapaleniu skóry.
***
Powyższe informacje zostały zaczerpnięte z tradycyjnej literatury zielarskiej. Mają charakter wyłącznie informacyjny i nie służą do diagnozowania i leczenia chorób. Zioła potrafią wykazywać silne działanie na ludzki organizm, wchodzić w reakcje z żywnością, lekami oraz silnie alergizować. Przed rozpoczęciem kuracji ziołami należy skonsultować się ze specjalistą.
