Łubin trwały
Lupinus polyphyllus L.
Roślina trująca!!!
Pochodzi z zachodniej części Ameryki Północnej. Aktualnie roślina rośnie dziko dość pospolicie w całej Polsce, głównie na północy i zachodzie kraju, miejscami jest inwazyjna.
Mimo, iż jest to roślina trująca jej korzenie były kiedyś podobno jedzone przez Indian. Powszechnie łubin uprawiany był w charakterze zielonego nawozu.
Najczęściej dochodzi do zatruć nasionami. Toksyny pobudzają, a w większych dawkach poraża ośrodkowy układ nerwowy. Objawy zatrucia to: ślinotok, nudności, wymioty a także obniżony rytm serca. Ostry przebieg zatrucia może prowadzić do porażenia nóg, a w ostateczności również mięśni oddechowych, bez utraty świadomości. Aby nie doszło do zatrucia po spożyciu nasion należy wywołać wymioty i wezwać lekarza.
Często uprawiany jako roślina ozdobne, głównie odmiany o wielobarwnych i dużych kwiatach. Nadaje się na rabaty, do parków, na kwiat cięty (jednak jest krótkotrwały). Odmiany z niską zawartością alkaloidów uprawiane są jako rośliny pastewne. Czasami zasiewany na polanach i w lasach na paszę dla dzikich zwierząt. W dawnych czasach z nasion łubinu, po usunięciu goryczki wytwarzano mąkę.
