Wyka ptasia
Vicia cracca L.
Rodzimym obszarem jej występowania jest Azja i Europa, ale rozprzestrzenił się też w innych regionach świata. W Polsce pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich.
Roślina miododajna, nektar powstaje w miodnikach u nasady rurki pręcików. Kwitnie od czerwca do września.
Na łąkach jest cenną rośliną pastewną. Jednak nadaje się do spasania tylko przed wytworzeniem strąków, nasiona są bowiem szkodliwe dla bydła. W uprawach pojawia się najczęściej w zbożach ozimych i w rzepaku, ale często zachwaszcza również użytki zielone, kukurydzę i rośliny okopowe. Wyka ptasia posiada także kilka ciekawych nazw zwyczajowych, z których najczęściej spotykane są: lędźwie, wilk i więzołka.
Ziele Herba Viciae było stosowane w medycynie ludowej.
Roślina lekko trująca. Nasiona zawierają wicjaninę toksyczną dla zwierząt (szczególnie koni).
Mimo iż wyka ptasia w uprawach jest na ogół traktowana jako chwast, może mieć też pewne znaczenie użytkowe, gdyż niekiedy jej nasiona wchodzą w skład mieszanek przeznaczonych do zakładania dekoracyjnej łąki kwietnej, będącej alternatywą dla klasycznego trawnika.
