Brzoza cukrowa, b. wiśniowa
Betula lenta L.
Atrakcyjna brzoza o ciemnej wiśniowej korze. W wieku 10 lat osiąga ok. 1,5 m wysokości. W Polsce dorasta do 20 m. Ma szeroki, rozłożysty pokrój. Ciemna kora pęka łuskowato lub tarczkowato na starych pniach. Pędy czerwonobrązowe, podobnie pączki. Liście są podobne do liści grabowych: mają 6 – 13 cm długości i do 7 cm szerokości, jajowate, z zaostrzonym wierzchołkiem i sercowatą nasadą. Brzeg liścia jest piłkowany. Pochodzi z wschodniej części Ameryki Północnej.
Wymaga gleby wilgotnej i żyznej. Dobrze rośnie przy pełnym nasłonecznieniu. Doskonale znosi mrozy. Wspaniałe drzewo do dużych ogrodów, parków, oraz zadrzewień osiedlowych i miejskich.
Roztarte pędy i liście wydzielają słodki, kamforowy zapach, stąd jedna z polskich nazw (brzoza cukrowa). Indianie wykorzystywali brzozę wiśniową jako lek przeciwgorączkowy i przeciwzapalny.
