Chmielograb wirginijski
Ostrya virginiana (Mill) K. Koch
Gatunek roślin z rodziny brzozowatych, w stanie naturalnym występuje w południowo-wschodniej części Ameryki Północnej, czyli w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych, a wyspowo także w Meksyku i Gwatemali.
Drzewo wysokości 20 metrów, pień krótki, korona szeroka i kulista.
Kora szarobrązowa, na początku gładka, potem łuszczeje.
Liście ma łudząco przypominające liście grabu. Są jajowate, zaostrzone, nieregularnie piłkowane nawet 12 cm długie i 5 cm szerokie. Są ciemnozielone z wierzchu lecz jaśniejsze pod spodem. Nieregularnie piłkowane, i delikatnie omszone. Kwiaty Męskie - żółtawe kotki. Żeńskie zaś mniejsze i krótsze. Po przekwitnięciu tworzą się owocostany, podobne do szyszek chmielowych. Owocem jest orzeszek, który jest zamknięty w pęcherzykowatym skrzydełku. Owocostan ma ok. 20 nasion. Chmielograb wirginijski jest rośliną wiatropylną..
Może rosnąć w miejscu cienistym oraz nasłonecznionym. Preferuje próchniczne gleby, niezakwaszone. Nie lubi gleb podmokłych. Drzewo polecane do dużych ogrodów, zieleńców, parków jako soliter lub nasadzeń w wielogatunkowych grupach.
Bardzo twarde i wytrzymałe drewno jest wykorzystywane do produkcji uchwytów narzędzi. Zaliczane jest do tzw. „drzew żelaznych” których drewno jest twarde, odporne na różne czynniki, gęste i wytrzymałe. Nie jest podatne nawet na działanie pleśni czy mikrobów. Co ciekawe, nie da się go przeciąć przy pomocy lasera.
