Dzwonek karpacki
Campanula carpatica Jacq.
Dzwonek karpacki gatunek rośliny z rodziny dzwonkowatych. Na świecie ma swoje naturalne stanowiska wyłącznie w Karpatach, ale poza granicami Polski. Jest endemitem karpackim. Jako gatunek zawleczony rozprzestrzenił się w niektórych miejscach w USA oraz w niektórych państwach Europy (w Norwegii, Włoszech). Jest często uprawiany, jako roślina ozdobna.
Bylina tworząca luźne kępy wysokości 15–40 cm o licznych i wiotkich, pokładających się lub podnoszących, rozgałęzionych łodygach. Pędy nagie lub owłosione krótkimi, szorstkimi włoskami.
W Polsce kwitnie od czerwca do lipca. W naturalnym swoim środowisku rośnie na skałach, szczególnie wapiennych.
Roślina ozdobna. Jest w pełni mrozoodporna (strefy mrozoodporności 3 – 9). Nadaje się szczególnie na rabaty i do ogrodów skalnych. Rozrasta się wolno, nie jest ekspansywna. Wymaga próchniczno-gliniastej gleby i słonecznego lub półcienistego stanowiska. Lubi podłoże średnio wilgotne, z dużą ilością wapnia. Można go uprawiać z nasion, lub przez podział bryły korzeniowej. Zwykle sam się rozsiewa. Jeżeli nie chcemy, aby się rozsiewał w ogrodzie, po przekwitnieniu należy ściąć kwiatostany.
