Imbir lekarski
Zingiber officinale
Czy wiesz, że... to jedna z najstarszych roślin uprawnych. W tropikalnej Azji imbir uprawia się od ponad 3000 lat. Jego dokładne pochodzenie jest nieznane. |
W Polsce, w literaturze o tematyce zielarskiej i kulinarnej, na dobre pojawił się w XVIII w. Dodawano go jako przyprawę do dań staropolskich. Można też znaleźć wzmiankę o tym, że w tamtych czasach zalecano nacierać podbrzusze karpia chlebem z imbirem i solą, przed wypuszczeniem do stawów.
Kłącze imbiru zawiera przede wszystkim olejek eteryczny, a także związek fenolowy – gingerol. To dzięki niemu imbir ma ostry smak.
Zastosowanie:
⇒ Przeciwdziała nudnościom i odruchom wymiotnym, dzięki czemu jest skutecznym wsparciem w chorobie lokomocyjnej, morskiej czy po przebytej narkozie. Przynosi ulgę chorym stawom, ponieważ rozgrzewa organizm. Wykazuje działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe, dlatego stosuje się go przy przeziębieniach. Jest pomocny przy odchudzaniu ponieważ wspomaga trawienie, przyspiesza metabolizm, hamuje apetyt.
⇒ Jest powszechnie stosowaną przyprawą kuchni azjatyckiej.
⇒ Jest składnikiem napojów rozgrzewających i orzeźwiających, a także słodyczy.
⇒ Wchodzi w skład maści i kremów przeciwzapalnych i rozgrzewających.
⇒ Wykorzystywany jest w przemyśle kosmetycznym, jako składnik rozgrzewający i ujędrniający.
UWAGA: Zaleca się spożycie imbiru w umiarkowanych ilościach, bowiem może działać drażniąco na przewód pokarmowy.