Czarnuszka
Nigella bucharica L.
Rodzaj roślin dziko rosnących głównie na obszarach śródziemnomorskich oraz w zachodniej Azji. Należy do niego około 22–25 gatunków. Rośliny te wyróżniają się silnie podzielonymi liśćmi i mniej lub bardziej zrośniętymi, dętymi mieszkami. Wiele gatunków uprawianych jest jako rośliny ozdobne i przyprawy (aromatyczne nasiona).
Rośliny jednoroczne osiągające do 40 cm wysokości, z wyraźnym korzeniem palowym.
Liście podwójnie lub potrójne pierzastosieczne o łatkach równowąskich, zwykle nitkowatych. Górne liście wyrastają często tuż pod kwiatem otulając go od dołu..
Kwiaty pojedyncze lub po kilka w szczytowej części pędu, wzniesione. Działki, których jest zwykle 5, rzadziej od 4 do 8 mają kolor niebieski, rzadziej żółtawy, biały lub zielonkawy. U podstawy zwężone są zwykle w paznokieć. Płatki w liczbie 5–8 są przekształcone w kubkowate i dwuwargowe miodniki. Pręciki są liczne. Zalążnie są górne i mają długie szyjki.
Owoce kilka (5–10) mieszków w różnym stopniu zrośniętych ze sobą. Zawierają czarne nasiona (stąd też nazwa rośliny).
Preferuje dobrze osuszoną glebę wzbogaconą obornikiem lub kompostem przed sadzeniem. Może być uprawiana na glebach lekkich piaszczystych.
Wzrost rozpoczyna się na wiosnę.
Zastosowanie rośliny:
Domek / ogród nieformalny, aranżacja kwiatów, krawędzie kwiatów i łóżka, ogrody kwiatów polnych lub ogrody dzikiej przyrody.
