Melisa lekarska
Melissa officinalis
Inne nazwy: rojownik lekarski, pszczelnik, matecznik, starzyszek, cząberek, matcze ziele.
| Czy wiesz, że... melisa w starożytności była ulubionym ziołem pszczelarzy. Wabili oni pszczoły do swoich uli jej pięknym zapachem. Nazwa rośliny pochodzi od greckiego słowa Melissa - pszczoła. |
Melisa jest byliną z rodziny Jasnotowatych. Pochodzi z wybrzeży Morza Śródziemnego i Azji Mniejszej. Do Europy zachodniej i środkowej trafiła dzięki Arabom w X wieku. W Polsce występuje głównie jako roślina uprawna, dziczejąca.
Gatunek ten był znany już w starożytności, jako roślina lecznicza. Stosowano ją przy ukłuciach owadów, ukąszeniach psów, chorobach kobiecych, przeciw melancholii, w schorzeniach przewodu pokarmowego, przeciw bólom głowy i zaćmie ocznej.
W lecznictwie ludowym melisa używana bywa przy kolkach, zaziębieniach, astmie, nerwicy serca, niedokrwistości, nadpobudliwości płciowej, na regulację miesiączkowania oraz na poprawienie trawienia i apetytu. Dawniej na wsiach kresowych napar z melisy i majeranku piło się dla wzmocnienia pamięci.
Surowcem leczniczym jest liść melisy zebrany w okresie kwitnienia. W aromaterapii wykorzystywany jest olejek melisowy.
Liście melisy zawierają: olejek eteryczny, garbniki, gorycze, fenolokwasy, flawonoidy, związki triterpenowe.
Olejek eteryczny zawiera: głównie aldehydy monoterpenowe, jak geranial i neral.
⇒ Napary z liści melisy wkazują wpływ na zdrowie psychiczne. Działają relaksująco i pomagają utrzymać dobre samopoczucie.
⇒ Herbatka z liści polecana jest uczniom oraz osobom pracującym umysłowo, gdyż poprawia koncentrację i funkcje poznawcze.
⇒ Wspomaga również pracę układu pokarmowego i przyspiesza trawienie.
⇒ Napar z melisy pity regularnie przed snem ułatwia zasypianie i poprawia jakość snu.
⇒ Wpływa także korzystnie na układ oddechowy łagodząc chrypkę oraz podrażnienia gardła i strun głosowych.
⇒ Wspiera zdrowie układu krążenia.
⇒ Zewnętrznie w postaci kompresów stosuje się melisę na bóle gośćcowe, urazy i wrzody.
⇒ Jako przyprawy dodaje się świeże liście do sałatek, twarogu, dań z ryżu, jaj i zimnych pieczeni oraz sosów ziołowych. Melisa używana jest także do aromatyzowania octu, marynat oraz do produkcji likierów.
⇒ Melisa używana jest w pszczelarstwie do wabienia pszczół przy zasiedlaniu nowych uli, których wnętrza naciera się świeżym zielem. Zapach melisy działa uspokajająco na pszczoły. Jest to roślina wybitnie miododajna o czym świadczyć może jej łacińska nazwa pochodząca od słowa mel – miód.
***
Powyższe informacje zostały zaczerpnięte z tradycyjnej literatury zielarskiej. Mają charakter wyłącznie informacyjny i nie służą do diagnozowania i leczenia chorób. Zioła potrafią wykazywać silne działanie na ludzki organizm, wchodzić w reakcje z żywnością, lekami oraz silnie alergizować. Przed rozpoczęciem kuracji ziołami należy skonsultować się ze specjalistą.
