Mak polny
Papaver rhoeas L.
Inne nazwy: maczek, mak dziki, mak zajęczy
Roślina jednoroczna występująca powszechnie w strefie klimatu umiarkowanego. Rośnie jako chwast w zbożach i na ugorach.
W lecznictwie zastosowanie mają płatki kwiatowe maku polnego. Surowiec działa powlekająco na błony śluzowe górnych dróg oddechowych. Płatki zmniejszają ich podrażnienie, ułatwiają odkrztuszanie, łagodzą kaszel i nieżyty jamy ustnej i gardła. Stosowane zewnętrznie zmniejszają stan zapalny błon śluzowych i skóry. Kwiat maku polnego zaleca się jako środek uspokajający w nadmiernej pobudliwości i bezsenności u dzieci i ludzi starszych. Zewnętrznie jest stosowany do płukania przy zapaleniach jamy ustnej, dziąseł i gardła oraz do irygacji przy zapaleniu pochwy, a także w zapaleniu spojówek i powiek.
Pszczoły zbierają z kwiatów bardzo wartościowy pyłek.
