Żmijowiec czerwony
Echium russicum J.F.Gmel.
W Polsce jest rzadki, występuje tylko na południowo-wschodniej Lubelszczyźnie. Podejmowane są próby reintrodukcji gatunku w Dolinie Bugu. Roślina stosowana jako lecznicza, ozdobna a dawniej wykorzystywana była jako środek przeciw ukąszeniom żmii.
Jej kwiaty stosowane były jako środek przeciwzapalny, łagodzący, przeciwbólowy, antybakteryjny i uspakajający.
Uwagę zwracają niesamowite, czerwone kwiatostany, które wyrastają w kłosach; pojawiają się w czerwcu i lipcu.
Żmijowiec czerwony jest byliną, rosliną gęsto owłosioną, osiągającą wysokość ok 1 m wysokości. W pierwszym roku wytwarza różyczkę liściową, w drugim - pęd kwiatostanowy, który zamiera jesienią. Na wiosnę z jego nasady rozwijają się różyczki potomne. Rośnie w murawach kserotermicznych na podłożu wapiennym. Kwitnie w maju i czerwcu. Roślina miododajna.
Objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową.
