Rzewień
Rheum L.
Obejmuje około 60 gatunków występujących w subtropikalnej i umiarkowanej Azji, Chin oraz Himalajów.
Rośliny te rosną zwykle na górskich łąkach oraz w miejscach skalistych. Wiele gatunków rozpowszechnionych jest w uprawie jako rośliny ozdobne i lekarskie. Do częściej uprawianych należą: rabarbar dłoniasty, rabarbar kędzierzawy, rabarbar lekarski i rabarbar ogrodowy oraz mieszańce między rabarbarem kędzierzawym i ogrodowym.
Okazałe byliny osiągające do 3 m wysokości, z tęgim korzeniem i wyprostowaną, dętą, podłużnie bruzdowaną nagą lub owłosioną łodygą.
Rośliny całkowicie odporne na silne mrozy, preferujące stanowiska w pełnym słońcu lub półcieniu oraz głębokie, zasobne w materie organiczną, świeże gleby.
Rabarbar przyjmowany w dużych ilościach jest rośliną trującą, ale to w przypadku, gdybyśmy spożywali również korzeń oraz liście. Oprócz kwasu szczawiowego, zawiera również pektyny, taniny oraz glikozydy ( „anthraquinones”) – to właśnie one w dużych ilościach mogą okazać się toksyczne.
