Szczeć sukiennicza
Dipsacus sativus (L.) Honck.
Inne nazwy: szczeć barwierska, szczeć draparska
Roślina dwuletnia. Rodzimy obszar jej występowania to południowa i środkowa Europa, Wyspy Brytyjskie, Azja Zachodnia (Liban, Syria, Turcja) i Afryka Północna (Algieria, Maroko, Tunezja). Rozprzestrzeniła się także w Ameryce Północnej, Afryce, Australii i Nowej Zelandii
Dawniej używano tej rośliny do wypychania utkanych tkanin. Rozwinięta część główki używana była w przędzalnictwie do gręplowania wełny oraz do czesania wełnianych tkanin.
Szczeć sukiennicza jest uprawiana jako roślina ozdobna. Doskonale nadaje się na suche kompozycje.
Jest cenną rośliną miododajną. Ze względu na małe wymagania glebowe nadaje się do obsiewania nieużytków. Jej wydajność miodowa to 200 – 300 kg z 1 ha.
